Chirurgia

Panicznie boisz się dentysty? Przed tobą długi, rozległy zabieg stomatologiczny? Ratunkiem może być leczenie u stomatologa pod narkozą. Dowiedz się, na czym ono polega!

Wędzidełko to fałd tkanki łącznej, która spaja dwa fragmenty w ciele i pełni szereg istotnych funkcji. Wśród jego anomalii wyróżnia się m.in. skrócone wędzidełko podjęzykowe i powiększone wędzidełko wargowe, które mogą prowadzić m.in. do wad wymowy, problemów z przeżuwaniem i szpar między zębami. 

Zęby mądrości generują dużo problemów i to zarówno przed, jak i już po ich wyrwaniu. Osoby będące po ich ekstrakcji nierzadko skarżą się na różne dolegliwości, ale i borykają z pewnymi dylematami – jednymi z nich są wątpliwości dotyczące tego, co można, a czego nie powinno się jeść po usunięciu zębów mądrości.

Chirurgiczne usunięcie ósemki – pierwsze skojarzenie to ból i strach. Kiedy zabieg jest niezbędny do przeprowadzenia? Czy usunięcie ósemki musi być bolesne?

Usuwanie zębów mądrości (popularnie określanych jako ósemki) jest jednym z najczęściej wykonywanych zabiegów stomatologicznych, mimo to wielu pacjentów bardzo obawia się tej procedury. Lęk przed tym zabiegiem bierze się chociażby z różnych opowieści na temat przebiegu rekonwalescencji po nim – jak więc długo tak naprawdę ona trwa i co zrobić, by szybciej dojść do siebie po usunięciu zębów mądrości?

Usuwanie zęba łączy się ze znaczną utratą kości, wskutek wcześniejszego cięcia dziąsła. Proces gojenia tkanek w takim przypadku trwa długo, ponadto dziąsło i kość ulegają przy tym sporemu zanikowi. Zastosowanie techniki atraumatycznej ekstrakcji zęba pozwala maksymalnie zmniejszyć naruszenie tkanek, co jest niezmiernie istotne w dalszej części leczenia (m.in. protetycznego).  

Odbudowa kości i użycie materiałów kościozastępczych w obszarze ubytków, a także sterowana regeneracja tkanek, to obecnie jedne z istotniejszych metod terapeutycznych, jakie stosowane są w stomatologii.

Zastosowanie antybiotykoterapii w stomatologii jest zjawiskiem powszechnym i nierzadko spotykanym. Jest to sposób leczenia, kiedy mamy do czynienia z infekcjami bakteryjnymi, co ma przeciwdziałać rozprzestrzenianiu się jej na inne, odległe narządy. Z drugiej strony stanowi ona rodzaj profilaktyki okołozabiegowej, która ma na celu zabezpieczenie pacjenta przed i po zabiegach, które stanowią potencjalne ryzyko zwiększonej bakteriemii.

Włókniaki zębopochodne należą do nowotworów występujących niezwykle rzadko. Są to guzy o niezłośliwym charakterze zbudowane z pozornie nieaktywnej tkanki nabłonka zębopochodnego.

Zębiaki stanowią największą oraz najczęściej występującą grupę guzów nowotworopodobnych. Etiopatogeneza tego zjawiska nie jest dziś do końca poznana, jednak przyjmuje się, iż powodem ich powstawania są nieprawidłowości występujące podczas procesu rozwoju i wzrastania zawiązka zęba. Główną metodą leczenia jest intrwencja chirurgiczna, przy bardzo dobrych rokowaniach.

Szkliwiaki to rozległa grupa nowotworów, która nastręcza wielu problemów lekarzom klinicystom zarówno ze względu na nazewnictwo jak również ze względu na ich przebieg i charakter. Szkliwiaki są grupą zawierającą w sobie guzy o zróżnicowanym obrazie kliniczym i histopatologicznym. Są one niezłośliwe, jednak ich rozwój i przebieg bywa bardziej agresywny niż rozwój nowotworów złośliwych. Niezwykle istotna jest odpowiednia diagnoza i dostosowane leczenie.

Dla wielu pacjentów, nazwa hemisekcja w stomatologii jest nie znana, nie wiedzą oni bowiem na czym ten zabieg polega i kiedy jest wykonywany. Jest to zabieg, którego celem jest usunięcie korzenia lub korzeni zębów przy czym dotyczy to zębów wielokorzeniowych (zęby trzonowe). O wykonaniu zabiegu decyduje stomatolog na podstawie wskazań oraz stanu uzębienia pacjenta. Podczas zabiegu konieczne jest znieczulenie (najczęściej miejscowe). Po zabiegu pacjent może wrócić do domu, musi się stosować do zaleceń lekarskich.

Nerwoból nerwu trójdzielnego nazywany jest rwą twarzową. Choroba objawia się gwałtownymi bólami, które są nie do zniesienia. Etiologia porażenia pierwotnego nie jest ostatecznie wyjaśniona. Obecnie uważa się, że przyczyną jest konflikt naczyniowo- nerwowy polegający na ucisku nerwu trójdzielnego przez tętnicę móżdżkową górną, lub jej gałąź, rzadziej tętnicę podstawną.

Nerw twarzowy VII (nervus facialis) - unerwia wszystkie mięśnie mimiczne twarzy, na pewnym odcinku biegnie wspólnie z nerwem pośrednim, który prowadzi włókna wydzielnicze i smakowe. Nerw twarzowy opuszcza jamę czaszki przez otwór rylcowo-sutkowy, następnie dzieli się na część górną i dolną, mniejsze odgałęzienia tworzą splot przyusznicy unerwiający śliniankę przyuszną. Od splotu odchodzą gałęzie skroniowe, jarzmowe, policzkowe, żuchwowe i gałąź szyjna.

Owrzodzenie (łac. ulceratio) - w następstwie rozpadu tkanek pojawia się ubytek skóry lub błony śluzowej, który powstaje pod wpływem przewlekle działającego bodźca zewnątrz- lub wewnątrzpochodnego.Etiologia powstania owrzodzenia w jamie ustnej może być wieloraka. Nigdy jednak nie wolno lekceważyć niegojącej się rany, gdyż może ona być przyczyną poważnej choroby układowej lub nowotworu. W takim wypadku należy jak najszybciej udać się do lekarza dentysty.

Ropień zęba leczony jest u pacjentów w każdym wieku (zarówno u dzieci, osób dorosłych oraz starszych).

Hemisekcja, definiowana jest jako proces, który polega na oddzieleniu a następnie usunięciu części korony oraz korzenia zęba.

Większość pacjentów udając się do stomatologa „od wejścia” prosi o znieczulenie. Nie zawsze jednak znieczulenie jest konieczne (choć każdy pacjent ma inny próg bólowy). W przypadku zabiegów, które nie powinny być bolesne nie ma potrzeby stosowania znieczulenia, chyba, że pacjent będzie innego zdania.

Periodontologia, jest nauką, która zajmuje się przyzębiem, czyli wszystkimi tkankami, odpowiedzialnymi za otoczenie zęba i utrzymanie go w zębodole. Prawidłowy stan tkanek przyzębia ma kluczowe znaczenie w zachowaniu zdrowych i mocnych zębów. W sytuacji gdy dojdzie do uszkodzenia (przez zranienie, rozcięcie, zgniecenie, niewłaściwą higienę, chorobę) tkanek przyzębia nasze zęby nie są bezpieczne. Warto zatem w sposób szczególny dbać o zdrowie tkanek przyzębia podobnie jaki i samych zębów.

Zęby zatrzymane to takie, które prze wzgląd na swoje położenie, pozostały w kości i nie są widoczne w jamie ustnej. Przyczyn zatrzymania wzrostu zębów jest wiele np. nieprawidłowy kierunek wzrostu, wzrost w kierunku innego zęba. Wskazań do usunięcia takiego zęba jest bardzo wiele. Należy ten zabieg skonsultować ze stomatologiem gdyż nie jest to zabieg łatwy.