Zachowawcza i endodoncja

Bagatelizowanie próchnicy i infekcji zębowych skutkować może nie tylko ubytkami w uzębieniu – w przypadku zaniechania leczenia wymienionych wyżej problemów czasem dochodzi do występowania powikłań, które mogą nawet zagrażać życiu. Jakie jednak dokładnie są komplikacje nieleczonych zakażeń zębowych i po czym poznać, że mogło do nich właśnie dojść?

COVID-19, wirus, który w niezwykle szybkim tempie rozprzestrzenił się niemalże na całej kuli ziemskiej, dostarcza wiele pytań. Dotyczą one również wizyt lekarskich. Jak ma się koronawirus do zabiegów stomatologicznych? Warto iść czy lepiej przełożyć wizytę? Odpowiadamy na to pytanie.  

Pierwsze na świecie stomatologiczne znieczulenie zostało przeprowadzone w 1844 r. Ze względu na niewłaściwy dobór pacjenta, który także w XXI w. byłby sporym wyzwaniem dla anestezjologów, zakończyło się niepowodzeniem. Mimo wszystko to właśnie Horace Wells uznawany jest za ojca znieczulenia.

Grzybicze zapalenie jamy ustnej jest schorzeniem mogącym wystąpić w każdym wieku, jednak najczęściej dotyka kobiet po 50. roku życia oraz osób starszych, u których występują problemy z dopasowaniem protezy zębowej. Na tę dolegliwość narażone są także w sposób szczególny osoby z zaburzeniami odporności, poddawane długotrwałej steroidoterapii, hormonoterapii, chemioterapii czy antybiotykoterapii.

Próchnica zębów stanowi jedno z najczęstszych i jednocześnie pociągających za sobą największe koszty schorzeń, w których patogenezę zaangażowane są drobnoustroje bakteryjne. Ze względu właśnie na jej wciąż znaczące rozpowszechnienie wśród pacjentów medycy podejmują się prób poszukiwań różnych metod, dzięki którym możliwe byłoby zwalczanie próchnicy – o jednej z nich wspominają specjaliści z Tel Aviv University.

Leczenie kanałowe (endodontyczne) to leczenie nieodwracalnego procesu zapalenia zachodzącego w miazdze zęba. Zapalenie jest skutkiem zaniedbania lub nieprawidłowo leczonej próchnicy. Ponadto może wystąpić w poważnych urazach zęba.  

Dziąsła, błona śluzowa wyrostka zębodołowego, cement korzeniowy, kości zębodołu, więzadła, naczynia krwionośne, limfatyczne, nerwy i tkanka łączna – to elementy składowe przyzębia. Swą łączną powierzchnią dorównują powierzchni dłoni. Stanowią więc całkiem spore podłoże dla rozwoju infekcji, zakażeń i chorób, dlatego trzeba o nie dbać w takim samym stopniu, w jakim dbamy o zęby.

Zespół piekących ust (ang. Burning Mouth Syndrome – BMS) jest uczuciem gorąca/pieczenia obejmującym wargi, język, dziąsła, wnętrze policzka i podniebienie. Nazywany bywa inaczej glossodynią. 

Endodoncja (leczenie kanałowe) odnosi się do leczenia chorób miazgi zęba i tkanek okołowierzchołkowych. Jest to jedna najtrudniejszych metod terapii w stomatologii zachowawczej. Do niedawna kojarzyła się z przykrymi odczuciami pacjenta, a także niepewnymi wynikami leczenia. Dzięki postępowi stomatologii leczenie endodontyczne stało się obecnie o wiele łatwiejsze.

Zęby zatrzonowe są rzadkim przypadkiem hiperdoncji, czyli zjawiska występowania nadliczbowych zębów. Ich wykrywalność jest niska, gdyż zauważa się je zazwyczaj przypadkowo w sytuacji wykonywania zdjęcia rentgenowskiego w diagnostyce innych schorzeń związanych z uzębieniem. Interwencja chirurgiczna to decyzja zależna od wielu czynników, a czasami pozostaje jedynie monitorowanie stanu pacjenta.

Ubytki zębowe typowo kojarzone są z próchnicą, prawda jest jednak taka, że w ludzkim uzębieniu pojawiać się mogą ubytki całkowicie innego pochodzenia. Takowymi są ubytki przyszyjkowe, które nie tylko mogą prowadzić do znacznego dyskomfortu, ale i – ze względu na ich lokalizację – bywają wyjątkowo nieestetyczne. Z jakiego jednak powodu powstawać mogą ubytki przyszyjkowe i na czym polega ich leczenie?

Choroby genetyczne towarzyszą człowiekowi od wieków, a samo zjawisko dziedziczenia, choć niewyjaśnione i nie do końca zrozumiane, było jednak zauważalne. Obecnie znanych jest około 4000 chorób o podłożu genetycznym, które występują u około 2% populacji. Każda z nich ma wpływ na życie i funkcjonowanie człowieka, skracając niejednokrotnie życie. Wiele z nich znajduje także swoje odzwierciedlenie w jamie ustnej, objawiając się różnymi nieprawidłowościami.

W dziedzinie stomatologii, na uwagę zasługuje aspekt wypełnień ubytków oraz implantologii, ze względu na zmieniające się zapotrzebowania w zakresie leczenia stomatologicznego. Szacuje się coraz mniejsze zapotrzebowanie na leczenie w ramach ruchomych uzupełnień na rzecz uzupełnień miejscowych czy też uzupełnień w obrębie jednego zęba. Stawia to stomatologię przed wyzwaniem poszukiwania nowych rozwiązań w zakresie biomateriałów stosowanych w leczeniu oraz ulepszaniu ich biokompatybilności.

Ślina jest wydzieliną pochodzenia organicznego, która jest mieszaniną wydzielin różnych gruczołów znajdujących się w jamie ustnej. W przypadku zaburzeń jej wydzielania można mówić o kserostomii czyli zmniejszonym wydzielaniu śliny oraz o ślinotoku czyli sytuacji nadmiernego wydzielania śliny. Zaburzenia wydzielania śliny mogą mieć swoja przyczynę w bezpośrednim uszkodzeniu gruczołu, ale również mogą towarzyszyć innym schorzeniom.

EIS to metoda impedancji spektroskopowej w diagnostyce zmian próchnicowych.

Rozwój współczesnej medycyny pozwala na używanie coraz nowocześniejszych oraz coraz skuteczniejszych metod oceny stanu tkanek zmineralizowanych.

W celu oszacowania subiektywnej odpowiedzi pacjenta, jako reakcji na ból, konieczne było stworzenie pewnych skal i standardów, pozwalających na usystematyzowanie odpowiedzi pacjenta, w taki sposób by można było spojrzeć na natężenie bólu w jak najbardziej obiektywny sposób.

Stomatopatie protetyczne są to wszystkie zmiany na powierzchni błony śluzowej spowodowane użytkowaniem ruchomych protez całkowitych jak i częściowych.

Resorpcja to proces utraty tkanek miękkich i twardych zęba w wyniku działania czynników fizjologicznych i patologicznych.

Zmiany próchnicze, zachodzące w twardych tkankach zęba, są efektem różnego rodzaju czynników i patologicznych procesów, których poziom rozwoju jest podstawą w diagnostyce próchnicy.