Aparat ortodontyczny krok po kroku
Leczenie ortodontyczne stosowane jest w sytuacji zdiagnozowania wad zgryzu, które są powszechnym problemem u dzieci na różnych etapach rozwojowych. W dzisiejszych czasach w gabinetach ortodontycznych znajdziemy również pacjentów dorosłych, chcących poprawić swój wygląd. W zależności od wady i wieku pacjenta, stosowane są odpowiednie dla niego metody leczenia, z których jedną jest założenia aparatu stałego, na okres około 2,5 roku.
„Orthos”, „Odus”- te dwa słowa pochodzenia greckiego stanowią źródło nazwy dzisiejszej ortodoncji, oznaczają „prosty” (orthos) oraz „ząb” (odus), stąd zaczerpnięto nazwę dla dziedziny nauki, zajmującej się „poznawaniem prawidłowości rozwojowych charakterystycznych w poszczególnych okresach życia, oraz leczeniem wrodzonych i nabytych nieprawidłowości i wad rozwojowych narządów jamy ustnej”, czyli ortodoncji [1].
Częstość występowania wad zgryzu
Badania wad zgryzu u dzieci w różnym wieku (żłobkowym, przedszkolnym i szkolnym) pokazują, że ortodonci są potrzebni. U większości dzieci, które przeszły badanie stomatologiczne, stwierdza się wady zgryzu. Na przestrzeni lat, wyniki badań pokazują zróżnicowany poziom nasilenia zjawiska, jednak procenty w badanych populacjach wahają się od 38% do nawet 63% badanych [1].
Jak wygląda założenia aparatu ortodontycznego?
Jak wskazuje codzienna praktyka, nie tylko dzieci są dziś pacjentami ortodontycznymi - wiele dorosłych osób zgłasza się do specjalisty, chcąc uzyskać pomoc w posiadaniu pięknego uśmiechu. Jak więc widać, oprócz względów zdrowotnych, pojawia się również walor estetyczny, a samo dobranie metody zależne jest zarówno od wady, jak i od wieku pacjenta. Niemniej, podczas pierwszej wizyty w gabinecie, najważniejsze jest rozpoznanie wady oraz poznanie oczekiwań pacjenta w związku ze zgłoszeniem się do specjalisty. Zwykle konieczne jest wykonanie badań dodatkowych- jak np. zdjęcie pantomograficzne oraz pobranie odcisków diagnostycznych. Kolejna wizyta to omówienie planu działania- na podstawie zebranych danych, lekarz omawia działania, jakie mają zostać podjęte oraz ich kolejność, ale także możliwość wystąpienia powikłań, jakie mogą się pojawić podczas całego procesu. Co więcej, pacjent kwalifikowany do założenia aparatu ortodontycznego musi mieć zdrowe wszystkie zęby (musi być po zakończonym leczeniu stomatologicznym), jak również cechować się nienaganną dbałością o higienę jamy ustnej).
Kolejnym etapem jest założenie aparatu ortodontycznego stałego, który to składa się z zamków i pierścieni wykonanych z różnego rodzaju materiałów. Z tak „zamontowanym” aparatem musimy chodzić przez określony czas (około 2,5 roku), zgłaszając się na wizyty kontrolne, średnio co 6 tygodni. Po zakończonym leczeniu ortodontycznym następuje etap leczenia retencyjnego, które ma na celu ustabilizowanie i utrzymanie osiągniętych przez aparat efektów [2].
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1] Zarys ortodoncji. Podręcznik dla techników dentystycznych, pod red. G. Śmiech- Słomkowskiej, Wydanie I 2010r.
[2] Magdalena Marczyńska – Stolarek: Leczenie ortodontyczne - podstawowe informacje
