Czym jest EIS?

Oporność zębów podczas przepływu prądu o zmiennej częstotliwości jest obecnie przedmiotem badań z wykorzystaniem metody impedancji spektroskopowej EIS – Electrical Impedance Spectroscopy. Metoda ta, według dotychczasowych ocen, jest najskuteczniejszą metodą diagnozowania oraz różnicowania zmian próchnicowych na powierzchniach zębowych.

W badaniach przeprowadzonych w 2001 roku, które wykonywano na gładkich powierzchniach usuniętych zębów trzonowych i przedtrzonowych, wykryto zmiany w pomiarach pomiędzy tkankami zdrowymi, a tkankami objętymi wczesnymi zmianami próchnicowymi. Najbardziej czułym oraz jednoznacznym czynnikiem próchnicowym w tym badaniu jest kat fazowy, którego wartość dla tkanek zdrowych wynosi 0,82-0,96 a przy wczesnych zmianach próchnicowych obniża się do poziomu 0,62. Jest to dowód na dużą czułość tej metody.

Badania przeprowadzone rok wcześniej, wykazały korelację pomiędzy zaawansowaniem zmian próchnicowym i proporcjonalnym do nich obniżaniem się oporności. Badanie to przeprowadzono z histologicznym potwierdzeniem zmian próchnicowych. Warto również zwrócić uwagę na czynniki zewnętrzne, które wpływają na pomiary, takie jak np. temperatura, która im wyższa, powoduje znaczniejsze obniżenie oporności szkliwa i zębiny.[1]