Ocena natężenia bólu pacjenta

W celu oszacowania subiektywnej odpowiedzi pacjenta, jako reakcji na ból, konieczne było stworzenie pewnych skal i standardów, pozwalających na usystematyzowanie odpowiedzi pacjenta, w taki sposób by można było spojrzeć na natężenie bólu w jak najbardziej obiektywny sposób.

Reklama

Do oceny skali natężenia bólu można użyć Werbalnej Skali Bólu (VRS, ang. Verbal Rating Scale) według Keele’a. Jest to czterostopniowa skala o małej możliwości opisu doznań pacjenta, stąd jest mało dokładna. Następujące stopnie to 0- brak, 1- słaby, 2- znaczny, 3- znaczny, trwający ponad 10 sekund.

Wizualna skala analogowa (VAS, ang. Visual Analog Scale), porównywana do termometru, jest poziomą linią gdzie na jednym końcu jest 0 (oznaczające brak doznań) a na drugim 10 (oznaczające maksymalny dyskomfort). Zadaniem pacjenta jest zaznaczenie miejsca, które najlepiej oddaje natężenie bodźca.

Inną metoda jest Kwestionariusz Mc Gilla (MPQ) i jest to pierwszy test werbalny, którym można oddać wielkowymiarowość bólu. Ma on trzy odrębne składowe takie jak: uczucie bólu, efekt emocjonalny nim wywołany oraz ocena jaką pacjent daje. Test polega na przedstawieniu pacjentowi 80 przymiotników podzielonych na 3 różne grupy a zadaniem pacjenta jest wybranie po jednym z każdej grupy, który najlepiej oddaje jego stan. [1]