Chemiczne wybielanie zębów - czy jest bezpieczne?
Ocena koloru zęba jest oceną subiektywną. Panujący obecnie model piękna, to śnieżnobiały uśmiech, więc drogerie i apteki oferują preparaty również do samodzielnej korekty barwy uzębienia.
Wybielanie zębów - Objawy i przebieg
Na kolor zęba wpływa zębina, która prześwieca przez szkliwo. Szkliwo jest przejrzyste i ma barwę niebieskawą. Zębina jest koloru kości słoniowej. Zęby z prawidłowo uwapnionym szkliwem mają żółtawy odcień. Słabiej zmineralizowane szkliwo z powodu mniejszej przejrzystości nadaje zębom bielszy odcień.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć
Przed podjęciem decyzji o wybielaniu zębów warto skorzystać z porady stomatologa, gdyż przebarwienia mogą wynikać z chorób ogólnoustrojowych, schorzeń samego zęba lub dziąseł, czy też wpływu tytoniu, barwników zawartych w pokarmach i stosowanych leków. Do przeciwwskazań należy m.in.:
- wiek poniżej 16 rż.,
- choroby przyzębia,
- próchnica,
- duża ilość wypełnień,
- alergia na składniki preparatu.
Wybielanie zębów - Leczenie
Substancją czynną wybielaczy jest nadtlenek wodoru lub mocznika, a efektem ubocznym może być:
- przemijająca nadwrażliwość zęba i podrażnienie dziąseł,
- zwiększenie porowatości i obniżenie twardości szkliwa,
- gorsze wiązanie materiałów używanych do wypełnień,
- różnice w kolorze zęba i wypełnienia,
- dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego przy korzystaniu ze standardowych nakładek na zęby.
Dla utrzymania efektu, wybielanie należy powtarzać co 1-3 lata. W metodzie domowej istnieje niebezpieczeństwo przekroczenia czasu i dawki.
Pozytywem zabiegu, oprócz efektu wybielenia, jest mniejsza podatność na próchnicę zębów, co wynika z działania bakteriobójczego preparatów wybielających.
Piśmiennictwo
Źródło tekstu:
- [1]Jodkowska E., Wagner L., Wybielanie zębów żywych, Med. Tour Press International, Warszawa, 2006
[2]Piątowska D., Kariologia współczesna, postępowanie kliniczne, Med. Tour Press International, Otwock, 2009
Kategorie ICD:
Materiały zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
